23/5/10

Losing Lost

Ήταν νύχτα. Αν και καλοκαίριαζε σιγά σιγά, ο καιρός στην Πάτρα κάνει πάντα τα δικά του, έτσι και τότε είχε μόλις αρχίσει, έτσι ξαφνικά, να βρέχει - και μάλιστα πολύ. Και να αστράφτει. Εγώ, καθισμένη στο γραφείο, έβλεπα Lost. Το 4ο επεισόδιο συνεχόμενα εκείνο το βράδυ (ε τι να λέμε, είχα καεί, S2-S4 είχα δει μέσα σε μια εβδομάδα). Ήταν τα παλιά τα χρόνια, που οι ψίθυροι και ο καπνός ήταν ακόμα τρομαχτικά και το μεγαλύτερό μας ερώτημα ήταν τι είναι η Ντάρμα. Ξαφνικά, στο επεισόδιο πιάνει βροχή...ακούγονται ψίθυροι....και ο υπόκωφος θόρυβος του καπνού. Και...κάτι ακόμα. Ένας υπόκωφος θόρυβος, κάτι σαν βουητό, κάτι σαν παράσιτα, κάπου κοντά μου. Πατάω pause. Ο θόρυβος επιμένει και γίνεται όλο πιο δυνατός. Και ταυτόχρονα συνεχίζουν τα αστραπόβροντα. Είναι πλέον προφανές ότι έρχεται κάπου από μέσα από το σπίτι. Μέσα από το σκοτεινό σπίτι, may I add, καθότι είναι όλα τα φώτα σβηστά. Και εγώ ως κοτάρα που είμαι έχω ολίγον χεστεί πάνω μου, διότι the resemblance is uncanny!
Προσπαθώντας να με ηρεμήσω λέω από μέσα μου ηρέμησε, δεν υπάρχει ο καπνός, χαλάρωσε! Ανεβαίνω αργά προς τι σοφίτα, σημειωτέον μη έχοντας ανοίξει κανένα φως, διότι κατά βάθος είμαι και μαζόχα. Ξαφνικά ο θόρυβος σταματά και αρχίζει να ακούγεται κάτι σαν...ψίθυροι. Are you fucking kidding me?? σκέφτομαι σε άπταιστα αγγλικά. Προχωρώ προς τη μεριά του θορύβου και....

"Λαμβάνει; Τριών Ναυάρχων, μια κλήση για Αγία Σοφία... Έλα 315..." Ω ναι. Ο ενισχυτής μου, ξεχασμένος ανοιχτός, έπιανε, σε ένταση ψιθύρων, τις συνομιλίες των ραδιοταξί! Ξαφνικά η συνομιλία σταματάει και ο ενισχυτής το ξαναγυρίζει στο πολύ δυνατό βουητό και παράσιτα. Και εγώ έχω πέσει κάτω από τα γέλια.

Farewell my dear Lost. Κι ας μην είσαι τόσο dear πια. Αν μη τι άλλο, και να μη μάθουμε τα "μυστήρια του νησιού" αύριο, μας μείνανε οι αναμνήσεις.

18/5/10

Ήττα

Είναι μέρες που πατάω γερά, είναι μέρες που το νιώθω πως πεθαίνω. Δεν ξέρω αν είναι πριν ή τώρα ή μετά...



Αυτό ακριβώς. Αλλά αυτο-ντοπάρομαι. "θα γίνω, θα γίνω, θα γίνω". Θα γίνω αυτό που θέλω. Θα γίνω ευτυχισμένη. Θα προλάβω. Είναι νωρίς ακόμα.

Κι ας μην είναι νωρίς. Κι ας μην μπορώ άλλο τα θα.
Ας περάσει αυτό το καλοκαίρι...

Επαναλαμβάνομαι ε; Θα 'ναι που κι η ζωή μου επαναλαμβάνεται. Αλλά κάποτε θα πάψω να κλαψουρίζω. Θα.

5/5/10

Ήταν ένα μικρό καράβι...

Η ετερόρρυθμη εταιρεία Ελλάς - όπου ετερρόρυθμοι εταίροι είναι οι πολιτικοί, οι τράπεζες και οι λοιποί "ανέγγιχτοι" προνομιούχοι, ομόρρυθμοι είμαστε όλοι οι άλλοι - για πολλά χρόνια είχε έλλειμα. Όλοι το ξέραμε αλλά δεν το παραδεχόμασταν. Σαν τις μουσικές καρέκλες ένα πράγμα: όσο παίζει η μουσική (στην περίπτωσή μας, όσο έρχονταν οι επιχορηγήσεις και τα δάνεια), δεν υπάρχουν χαμένοι - το ξέρεις όμως από πριν, μόλις η μουσική σταματήσει, σίγουρα κάποιος θα χάσει. Ε τώρα, η Ελλάς έχασε. Και ζητάει από τους ομόρρυθμους εταίρους της να πληρώσουν τη ζημιά, ενώ οι ετερόρρυθμοι εταίροι, αναπαυτικά καθισμένοι, απολαμβάνουν το θέαμα.

Με άλλα λόγια, ήταν ένα μικρό καράβι που ταξίδευε και δεν ήξερε κατά που πήγαινε. Και σε 5-6 εβδομάδες σωθήκαν όλες οι τροφές και οι άνθρωποι άρχισαν να τρώνε και να τρώγονται άνευ κληρώσεως. Εκείνοι δε, που είχαν φάει εξαρχής όλες τις τροφές, καθότι πιο καλοζωισμένοι, πρόλαβαν και μπήκαν στις σωσίβιες λέμβους και έφυγαν. Και καθώς απομακρύνονταν, κοιτάζοντας με απάθεια το υπόλοιπο πλήρωμα και τους επιβάτες να τρώγονται, έλεγαν δήθεν θλιμμένα και λίγο απαξιωτικά "μα γιατί τσακώνεστε ρε παιδιά; Κι εμείς στο ίδιο καράβι ήμασταν αλλά δεν κάνουμε έτσι!"

Οι καιροί είναι βίαιοι. Οι καιροί είναι ανθρωποφάγοι. Αλλά δεν ξέρω τελικά, τι είναι πιο βίαιο: Που σκοτώνονται άνθρωποι τζάμπα και βερεσέ για μαλακίες (είτε πρόκειται για μαλακίες μπάτσου, τρομοκράτη ή "αναρχικού"); Ή που τελικά, η μόνη ανθρώπινη ζωή της οποίας η αξία αναγνωρίζεται στα έδρανα της Βουλής (έστω και με "ενός λεπτού σιγή"), είναι η ήδη χαμένη ζωή ενός σκοτωμένου;

Την έχουμε χάσει τη μπάλα προ πολλού. Θέλει να το πάρουμε από την αρχή το πράγμα...μόνο που δεν ξέρω πια αν γίνεται. Και τι κάνουμε λοιπόν; ΈΛα ντε... Γι' αρχή πάντως, λυπόμαστε. Και θυμώνουμε.
/* Script for Google Analytics ------------------------------*/