Η ζωή μου πάσχει από παντελή έλλειψη ρυθμού. Τη μία δεν κουνιέται φύλλο, την άλλη γίνεται της τρελής. Ε τώρα, είναι στη φάση που δεν κουνιέται φύλλο. Δεν ξέρω εσείς οι άλλοι τι κάνετε, ελπίζω να "ξεχύνεστε στις παραλίες" όπως με διαβεβαιώνει το έγκυρο δελτίο ειδήσεων του Σταρ, να κάνετε διακοπές και τελοσπάντων να περνάτε καλά. Εγώ όμως, έχω να δηλώσω ότι, με διαφορά, αυτό είναι το χειρότερο καλοκαίρι της ζωής μου. Ρουτινιάρικη καθημερινότητα που φλερτάρει με την κατατονία, φίλοι που δεν τους βλέπω ούτε με το κιάλι, διακοπές (ή ο,τιδήποτε που να μοιάζει με διακοπές) ούτε για δείγμα, "διάβασμα" "χιλιοδιαβασμένων" μαθημάτων που έχει σιχαθεί η ψυχή μου προ πολλού. Μετράω από τώρα αντίστροφα τις μέρες μέχρι να τελειώσει η εξεταστική του Σεπτέμβρη. Μου έχει λείψει να γίνεται της τρελής στη ζωή μου, αυτή η απελπιστική "ηρεμία" έχει ήδη κρατήσει πάρα πολύ. Μόνο που, καμιά φορά, εκεί που προσπαθώ να με παρηγορήσω κοιτάζοντας στην άκρη του τούνελ, καρφώνεται στο μυαλό μου και ένας μικρός φόβος: Θα τα καταφέρω; Κι αν δεν πάνε όλα καλά; Διότι, αν η ζωή είναι τρενάκι του λούνα παρκ, πώς ξέρεις αν έχεις προσδεθεί σωστά στη θέση σου;
Παρόλα αυτά, αναμένω υπομονετικά να ξεκινήσει το τρενάκι. Εν ολίγοις η Αιθεροβάμων προσπαθεί να πετάξει και της έρχεται πιο δύσκολο από ό,τι υπολόγιζε. Ξέρω...υπομονή. Θα βρουν όλα τον (hopefully, φρενήρη) ρυθμό τους.
2 σχόλια:
Χεχέ, ήτανε λέει ένας Κινέζος αυτοκράτορας που έψαχνε κάτι που όταν λυπόταν να τον κάνει χαρούμενο, κι όταν ήταν χαρούμενος να τον επαναφέρει στην πραγματικότητα. Και κάποιος λέει τού 'δωσε ένα δαχτυλίδι που έλεγε "Κι αυτό θα περάσει"... όπου χαρά/ λύπη βάλε βαρεμάρα/ ένταση και ... may you live in interesting times!
(πολύ Κινέζικη παροιμία πλάκωσε βρε παιδί μου! :)
Καλό το κινέζικο! Αν και τώρα που το σκέφτομαι εγώ όντας χαρούμενη δεν ξέρω αν θα ήθελα να επιστρέφω στην πραγματικότητα...Μήπως τελικά τα παραισθησιογόνα είναι η λύση; :p
Δημοσίευση σχολίου