31/12/10

Εορταστικόν

Πολλά θα ήθελα να πω γι' αυτή τη χρονιά που πέρασε, αλλά μάλλον δε μου βγαίνουν. Ήταν περίεργη, αυτό το ξέρω - όπως περίεργα νιώθω κι εγώ τώρα. Άλλωστε οι γιορτές είναι και σαν μεγεθυντικός φακός, αν είσαι καλά σε κάνουν καλύτερα, αν είσαι σκατά σε κάνουν σκατότερα κι αν δεν ξέρεις τι είσαι...δεν ξέρω τι σε κάνουν.

Ο απολογισμός μου δεν είναι όπως θα τον ήθελα - μένουν ακόμα τόσα να γίνουν. Η ζωή μου σίγουρα δεν είναι όπως θα την ήθελα και οι γιορτές, για πολλοστή συνεχόμενη χρονιά, με βρίσκουν στο γνωστό ρουτινιάρικο ξενέρωμα που μεταφράζεται στο "τα ίδια μωρέ...οικογενειακά...". (Μου έχω υποσχεθεί αυτή να είναι η τελευταία χρονιά που αφήνομαι στο "οικογενειακά" έτσι αβίαστα.) Το 2010 ήταν μάλλον η πιο δύσκολη χρονιά της ενήλικης ζωής μου, μια από τις λίγες φορές που πραγματικά ένιωσα να πιάνω πάτο ψυχικά. Προφανώς αυτό μου χρειαζόταν, γιατί είναι επίσης μια από τις λίγες φορές που άρχισα στ' αλήθεια να αλλάζω τα όσα για πολύ καιρό άφησα να με κρατάνε πίσω. Και μπορεί η αλλαγή να θέλει χρόνο (και να είναι ακόμα ημιτελής), αλλά ξέρω ότι, χρόνια μετά, θα κοιτάζω πίσω και θα λέω ότι, πάνω από όλα, το 2010 ήταν η χρονιά που άρχισα να προσπαθώ. Κάτι είναι κι αυτό ε;

"Του χρόνου" (αστείο το πώς μετράμε το χρόνο...) μου υπόσχομαι να γίνω λιγότερο τεμπέλα και φυγόπονη. Μου υπόσχομαι να παρεκτρέπομαι όσο πιο πολύ γίνεται, να τολμάω, να αφοσιώνομαι όλο και περισσότερο στα πράγματα που αγαπώ, εν ολίγοις μου υπόσχομαι να ζήσω όσο πιο πολύ γίνεται. Μου εύχομαι να βρω στο δρόμο μου καινούργιους ανθρώπους (και κάποιους από τους παλιούς, ακούς Αιθέρια;;), μου εύχομαι να αποκτήσω την πραγματική μου ανεξαρτησία και ελευθερία. Εν ολίγοις, θέλω, αν το 2010 ήταν η χρονιά που προσπάθησα, το 2011 να είναι η χρονιά που τα κατάφερα. Και αν τύχει και το διαβάζει κανείς αυτό το ποστ, μιας και δεν είμαι καλή στις ευχές γενικώς...το αυτό επιθυμώ και δι' υμάς. (Εναλλακτικά, ό,τι ποθείτε για το 2011...και προσοχή στο τι ποθείτε!) Αυτά...

Υ.Γ. Εν τω μεταξύ φέτος, κάτι η "Κρίση", κάτι τα "Δέματα", κάτι το Spooky Tree (γιατί χριστουγεννιάτικο δέντρο δεν το λες) στο Σύνταγμα, κάτι οι απεργίες και τα ρέστα, αυτές πρέπει να είναι μακράν οι λιγότερο εορταστικές γιορτές ever! Μου φαίνεται, ή είναι κλασσική περίπτωση προβολής της δικής μου φάσης άρνησης;

29/12/10

Quotes

Διάλογοι του σογιού μου από την προηγούμενη εβδομάδα:

1) Σχεδόν εκατονταετής μπάρμπας μας:

- Τελευταία όλο με ζητάνε.
- Ποιοι;
- Η x1 (η νεκρή γυναίκα του), ο x2 (ο νεκρός αδερφός του), η x3 (η νεκρή αδερφή του). Όλο με ζητάνε κι εγώ δεν απαντάω.
- Παππού αποκλείεται να είναι αυτοί.
- Αυτοί είναι!
- Αφού είναι πεθαμένοι!
- Το ξέρω, γι' αυτό δεν ανοίγω! Αλλά όλο μου χτυπάνε τα κουδούνια!
- Αν ήταν αυτοί τα κουδούνια θα χτύπαγαν; Έχουν κλειδιά!
- Σαν να έχεις δίκιο...

2) Θρήσκος θείος, θρήσκα μάνα, άθεος ξάδερφος, παραμονή Χριστουγέννων:

Θ.Μ.  Αύριο έχει λειτουργία 5.30-8.30, εγώ θα πάω.
Θ.Θ. Ωραία, θα έρθω κι εγώ να ψάλλω.
Α.Ξ. Θα σηκωθείς εσύ αξημέρωτα να πας να ψάλλεις;
Θ.Θ. Ναι, γιατί;
Α.Ξ. Λέω, που τελευταία όλο σε πλακώνει το πάπλωμα.
Θ.Θ. Όχι, όχι, θα σηκωθώ κατά τις 6, μέχρι να ετοιμαστώ θα πάει 6.30,  θα πάω στους ψάλτες....
Θ.Μ. 5.30 είναι η λειτουργία, 5 πρέπει να σηκωθείς.
Θ.Θ. Α ναι, 5 θα σηκωθώ, μέχρι να ετοιμαστώ 5.30...
Α.Ξ. 5.30 θα πας; Ούτε soundcheck δε θα κάνεις πριν;
Θ.Θ. Σαν.... τι;
Α.Ξ. Soundcheck λέω, δε θα κάνεις;
Θ.Θ. (Με την πλήρη άγνοια στο μάτι) Καλά ό,τι θες το κάνουμε μετά τη λειτουργία.

Νομίζω ότι το σόι μου είναι βαρεμένο. Με την καλή την έννοια πάντα.

11/12/10

Τρία σενάρια

Τα γεγονότα:

1) Μέχρι προχτές είχε ζέστη. Συγκεκριμένα, το είδος της ζέστης που μπορεί να σε κάνει να φοράς κοντομάνικα μέσα στο σπίτι, ή ενίοτε να θες να ανοίξεις τα παράθυρα "να μπει αέρας". Ο κόσμος στους δρόμους αναρωτιόταν τι σόι Δεκέμβρης είναι αυτός, πόσο μας έχει καταστρέψει το φαινόμενο του θερμοκηπίου κτλ κτλ κτλ.

2) Από χτες το έχουμε ολίγον τι δαγκώσει. Και χτες τα ξημερώματα αλλά και σήμερα το πρωί, εσάς δεν ξέρω τι καιρό σας κάνει αλλά εδώ χιονίζει! Ο κόσμος προς το παρόν δε λέει απολύτως τίποτα. Είναι ήδη υπερβολικά απασχολημένος με το να προσπαθεί να μη γίνει παγοκολώνα...

Τα σενάρια για το τι προκάλεσε τα γεγονότα:

1) Υπάρχει Θεός. Συγκεκριμένα, υπάρχει Θεός ο οποίος είχε ξεχάσει τον καιρό στο ζεστό πρόγραμμα. Ε από χτες, το γύρισε στο κρύο.


2) Πρόκειται περί τεχνητού κρύου/χιονιού κτλ, το οποίο μας ρίχνει η Coca Cola Company (ή μπορεί και καμιά άλλη εταιρεία, δεν ξέρω) για να μπούμε σώνει και ντε στο Christmas spirit. Διότι έχουμε και έχουμε κρίση, άμα έχει και 25 βαθμούς μέσα στο Δεκέμβρη, πάει άπατος ο χριστουγεννιάτικος καταναλωτικός τζίρος για φέτος...

3) Το σύμπαν προσπαθεί με τρόπο να μου πει ότι δεν πρέπει ποτέ να ξεκινήσω μαθήματα οδήγησης. Τόσο καιρό το αναβάλλω, τώρα που το αποφάσισα χιόνισε! Τυχαίο; Αυτό να νομίσω;
/* Script for Google Analytics ------------------------------*/