23/1/09

It's official

Φέτος αντί για σεισμούς, όταν έχω εξεταστική θα προκαλώ διακοπές ρεύματος. Το είπε και η ΔΕΗ. Από την Τρίτη - που βγήκε το πρόγραμμα της εξεταστικής και εγώ άρχισα να προσπαθώ να διαβάσω - έχουν λέει τεχνικά προβλήματα, μάλλον λόγω καιρού (ναι καλά, έτσι λένε γιατί δεν ξέρουν την πραγματική αιτία). Sit back and enjoy αγαπητοί μου συμπολίτες, μέχρι να δώσω όλα μου τα μαθήματα θα σας κάνω τα ηλεκτρικά σαν τα χριστουγεννιάτικα φωτάκια που αναβοσβήνουν.

Υ.Γ. Μήπως τελικά να πάω στους καθηγητές μου και να τους πω να μου δώσουν πτυχίο, όχι για μένα, για το φουκαριάρικο Δήμο Πατρών; Πέρσι σεισμοί, φέτος διακοπές ρεύματος, αν χρωστάω ακόμα μαθήματα και του χρόνου (φτου και ξαναφτού στον κορφο μου), θα αρχίσουν οι πλημμύρες.

22/1/09

Ο νόμος του Μέρφι και ο ηλεκτρισμός

Κάθε που αποφασίζω να κάτσω να διαβάσω μπας και πάρω το ρημαδοπτυχίο μου πριν φτάσω τα τριάντα, πάντα κάτι γίνεται για να πειστώ ότι κάποιος - ποιος δεν ξέρω - μου κάνει πλάκα. Ειλικρινά, πλέον νομίζω ότι δεν υπάρχει Θεός - μόνο ο Μέρφι και ο σπαστικός, always right γαμώ την τύχη μου τη χορεύτρια, νόμος του.

Πέρσι υπήρχε κάαποια κοσμική, καρμική, υπερφυσική σύνδεση, ανάμσεσα στο δικό μου παίρνω-βιβλίο-ανοίγω-βιβλιίο-βρίσκω-σωστή-σελίδα-πάω-να-αρχίσω-να-διαβάζω και τους σεισμούς στην ευρύτερη περιοχή της Δυτικής Πελοποννήσου και του Ιονίου. Ανοίγω το βιβλίο και... Σεισμός! Στη Χαλανδρίτσα, στη Ζάκυνθο, στην Καλαμάτα και δε θυμάμαι πού αλλού. Τον Ιούνιο έφτασα σε άλλα επίπεδα - ανοίγω το Word για να αρχίσω να γράφω εργασία, πάω να πατήσω το πρώτο γράμμα και... σεισμός! BTW δε λέμε 4, 4,5 ρίχτερ και τέτοια... όχι, δεν είμεθα των ημίμετρων. Λέμε για εκεί κοντά στα 6 ρίχτερ όλοι "μου" οι σεισμοί - δε θυμάμαι αν κάποιος ήταν και παραπάνω, έχασα το λογαριασμό.

Έτσι φέτος, η αγαπητή Σταζουλίνα που στον τελευταίο "μου" σεισμό αναγκάστηκε να αλλάξει σπίτι λόγω κάτι scary ρωγμών στο διαμέρισμά της, με έβαλε να δεσμευτώ ότι αν αρχίσω να διαβάζω θα το ανακοινώσω, να προλάβει να μπει σε καταφύγιο. Πράγμα το οποίο θα έπραττα έτσι κι αλλιώς, διότι η υπευθυνότητα και η σοβαρότητα μας διακρίνει γενικώς ως άτομα. Αλλά φευ! Αυτή τη φορά θα την πληρώσουν τα ηλεκτρολογικά μου... το νιώθω.

Την Τρίτη βγήκε το ελεεϊνό, πιο ελεεϊνό δε γίνεται, πρόγραμμα της εξεταστικής μου (ένα θα πω, πέντε μαθήματα δίνω, μου ταβάλανε όλα μέσα στις πρώτες δέκα μέρες της εξεταστικής, τους σκοτώνεις μετά;;). Την Τετάρτη, το πήρα απόφαση, έπρεπε να αρχίσω πραγματικά να διαβάζω. Κατά τις οκτώ το βράδυ, είπα να ανοίξω τα βιβλία... [Ε ναι είμαι λίγο αναβλητική...] Και τότε... Έπεσε το ρεύμα στις μισές μου πρίζες! Ναι κυρίες και κύριοι, στις μισές. Διότι δε θα μπορούσε ένα ασυμβίβαστο πνεύμα σαν το δικό μου να συμβιβαστεί με μια απλή ταπεινή διακοπή ρεύματος. Και φυσικά, έπρεπε να πέσει το ρεύμα σε εκείνες τις μισές που περιελάμβαναν την τηλεόραση και τον υπολογιστή μου [γεια σου ρε Μέρφι μορφή]. Αφού διαπίστωσα ότι όχι, δε φταίει κάποια ασφάλεια, δεν κάηκε καμιά λάμπα, τελοσπάντων δε φταίω εγώ, μετέφερα όλα μου τα πράγματα στισ μπρίζες που δούλευαν. Και άρχισα να αναρωτιέμαι τι στο καλό γίνεται σπίτι μου και πότε θα φωνάξω ηλεκτρολόγο... Πράγμα που φυσικά δε χρειάστηκε, διότι το σπίτι μου, με την αυτοβουλία που το διακρίνει, μισή ώρα αργότερα ήταν μια χαρά, με τα πάντα να δουλεύουν. Χάρηκα η καλή σου, λέω WTF ήταν αυτή η ντεμί-διακοπή ρεύματος, αλλά glad it's over. Θα 'θελα. Διότι μέχρι τις 2 το πρωί περίπου το σπίτι μου - δηλαδή το μισό μου σπίτι - συνέχισε να παθαίνει διαλείψεις. Μου άλλαξε τα φώτα - κυριολεκτικά. Άρχισα να αναρωτιέμαι ποιος εξωτερικός παράγοντας θα μπορούσε να ευθύνεται, και πάνω που είχα καταλήξει ότι κάποια βλάβη θα ήταν η οποία λογικά πάει, πέρασε....σήμερα στις 8 έπεσε το ρεύμα στις άλλες μισές πρίζες! Σαν μονά-ζυγά ένα πράγμα, αλλά με τα φώτα του σπιτιού μου. Περιττό να πω ότι, λόγω των χτεσινών "διαλήψεων", το PC και πάλι ήταν συνδεδεμένο με πρίζα όπου έπεσε το ρεύμα. Γκρρρρρ δηλαδή... Βρε λες όλα να γίνονται για να πάρω σώνει και ντε UPS;

Ειλικρινά, δεν πάει άλλο. Όταν θες κάτι πάρα πολύ, το σύμπαν ή σε γράφει κανονικά, ή σε δείχνει με το δάχτυλο και να γελάει. Αν υπάρχει Θεός, έχει πολύ περίεργη αίσθηση του χιούμορ. Αλλά δεν πειράζει. Με τη δύναμη του απέθαντου Μητσοτάκη και των λοιπόν γκαντέμηδων, I will survive. Και ναι, θα γελάω με την πάρτη μου, διότι πάντα έχει πλάκα ο σουρρεαλισμός που μας περιβάλλει ώρες ώρες - ακόμα κι όταν μας σπάει τα νεύρα.

1/1/09

...and a happy new year

Ο χρόνος είναι μια ατελείωτη ευθεία. Ο χρόνος είναι το άπειρο. Και όπως καθετί το άπειρο, τις πιο πολλές φορές δεν μπορούμε να τον κοιτάξουμε στα μάτια. Για να τον φέρουμε στα μέτρα μας προσπαθούμε να τον μετρήσουμε σε ώρες, λεπτά, δευτερόλεπτα, σε περιστροφές του μικρού μας πλανήτη γύρω από το μικρό εαυτό του και γύρω από το μικρό του ήλιο. Προσπαθούμε να πείσουμε τους εαυτούς μας πως δεν είναι ευθεία, είναι κύκλοι επαναλαμβανόμενοι, κάθε κύκλος και μια νέα αρχή - γιατί όλοι μας έχουμε, κάποιες φορές στη ζωή μας, ανάγκη μια τουλάχιστον καινούργια αρχή. Τον γιορτάζουμε κάθε πρωτοχρονιά - γιατί όλοι μας έχουμε, κάποιες φορές στη ζωή μας, ανάγκη να γιορτάζουμε για κάτι. Και λέμε "και του χρόνου" γιατί έχουμε ανάγκη να νομίζουμε ότι, αν το πούμε, αυξάνουμε όντως τις πιθανότητες να είμαστε ακόμα εδώ, μαζί και καλά "και του χρόνου".
Αυτή τη φορά, όπως και πολλές άλλες φορές, είμαι μέσα σ' αυτούς που έχουν ανάγκη μια καινούργια αρχή. Και, μιας και φέτος μου έπεσε και το φλουρί, θέλω έτσι χαζά να σκέφτομαι ότι, μέχρι να περιστραφεί η γη άλλες 365 φορές γύρω από τον εαυτό της, τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα. Και "του χρόνου"... βλέπουμε. Συνεπώς, καλή χρονιά σε όλους, ό,τι ποθούμε να το πάθουμε και να ποθήσουμε ακόμα περισσότερα. Και, για το καλό μας, να προσέχουμε τι (και ποιους) ποθούμε.
/* Script for Google Analytics ------------------------------*/