...and a happy new year

Ο χρόνος είναι μια ατελείωτη ευθεία. Ο χρόνος είναι το άπειρο. Και όπως καθετί το άπειρο, τις πιο πολλές φορές δεν μπορούμε να τον κοιτάξουμε στα μάτια. Για να τον φέρουμε στα μέτρα μας προσπαθούμε να τον μετρήσουμε σε ώρες, λεπτά, δευτερόλεπτα, σε περιστροφές του μικρού μας πλανήτη γύρω από το μικρό εαυτό του και γύρω από το μικρό του ήλιο. Προσπαθούμε να πείσουμε τους εαυτούς μας πως δεν είναι ευθεία, είναι κύκλοι επαναλαμβανόμενοι, κάθε κύκλος και μια νέα αρχή - γιατί όλοι μας έχουμε, κάποιες φορές στη ζωή μας, ανάγκη μια τουλάχιστον καινούργια αρχή. Τον γιορτάζουμε κάθε πρωτοχρονιά - γιατί όλοι μας έχουμε, κάποιες φορές στη ζωή μας, ανάγκη να γιορτάζουμε για κάτι. Και λέμε "και του χρόνου" γιατί έχουμε ανάγκη να νομίζουμε ότι, αν το πούμε, αυξάνουμε όντως τις πιθανότητες να είμαστε ακόμα εδώ, μαζί και καλά "και του χρόνου".
Αυτή τη φορά, όπως και πολλές άλλες φορές, είμαι μέσα σ' αυτούς που έχουν ανάγκη μια καινούργια αρχή. Και, μιας και φέτος μου έπεσε και το φλουρί, θέλω έτσι χαζά να σκέφτομαι ότι, μέχρι να περιστραφεί η γη άλλες 365 φορές γύρω από τον εαυτό της, τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα. Και "του χρόνου"... βλέπουμε. Συνεπώς, καλή χρονιά σε όλους, ό,τι ποθούμε να το πάθουμε και να ποθήσουμε ακόμα περισσότερα. Και, για το καλό μας, να προσέχουμε τι (και ποιους) ποθούμε.