Διάλογοι του σογιού μου από την προηγούμενη εβδομάδα:
1) Σχεδόν εκατονταετής μπάρμπας μας:
- Τελευταία όλο με ζητάνε.
- Ποιοι;
- Η x1 (η νεκρή γυναίκα του), ο x2 (ο νεκρός αδερφός του), η x3 (η νεκρή αδερφή του). Όλο με ζητάνε κι εγώ δεν απαντάω.
- Παππού αποκλείεται να είναι αυτοί.
- Αυτοί είναι!
- Αφού είναι πεθαμένοι!
- Το ξέρω, γι' αυτό δεν ανοίγω! Αλλά όλο μου χτυπάνε τα κουδούνια!
- Αν ήταν αυτοί τα κουδούνια θα χτύπαγαν; Έχουν κλειδιά!
- Σαν να έχεις δίκιο...
2) Θρήσκος θείος, θρήσκα μάνα, άθεος ξάδερφος, παραμονή Χριστουγέννων:
Θ.Μ. Αύριο έχει λειτουργία 5.30-8.30, εγώ θα πάω.
Θ.Θ. Ωραία, θα έρθω κι εγώ να ψάλλω.
Α.Ξ. Θα σηκωθείς εσύ αξημέρωτα να πας να ψάλλεις;
Θ.Θ. Ναι, γιατί;
Α.Ξ. Λέω, που τελευταία όλο σε πλακώνει το πάπλωμα.
Θ.Θ. Όχι, όχι, θα σηκωθώ κατά τις 6, μέχρι να ετοιμαστώ θα πάει 6.30, θα πάω στους ψάλτες....
Θ.Μ. 5.30 είναι η λειτουργία, 5 πρέπει να σηκωθείς.
Θ.Θ. Α ναι, 5 θα σηκωθώ, μέχρι να ετοιμαστώ 5.30...
Α.Ξ. 5.30 θα πας; Ούτε soundcheck δε θα κάνεις πριν;
Θ.Θ. Σαν.... τι;
Α.Ξ. Soundcheck λέω, δε θα κάνεις;
Θ.Θ. (Με την πλήρη άγνοια στο μάτι) Καλά ό,τι θες το κάνουμε μετά τη λειτουργία.
Νομίζω ότι το σόι μου είναι βαρεμένο. Με την καλή την έννοια πάντα.
1 σχόλιο:
χαχαχαχ αυτοί είναι διάλογοι όχι τα ίδια και τα ίδια τα βαρετά στο σπίτι μου.
Δημοσίευση σχολίου