7/1/11

Τατιανιές

...διότι τι 2010 και τι 2011 μου λες τώρα. Οι τατιανιές είναι υπεράνω χωροχρόνου. Ακόμα δε μπήκε η χρονιά και οι Αδώνειες υπέρ των τειχών (και εναντίον των τυχών κάποιων πραγματικά άτυχων) κορώνες τίθενται υπό τη στοργική αιγίδα της Τατιάνας, κάποιες "εγώ δεν είμαι ρατσιστής, αυτοί είναι γύφτοι" κορώνες κάνουν την εμφάνισή τους εδώ κι εγώ δηλώνω επισήμως αηδιασμένη από την κυνικότητα των δηλώσεων του τύπου "καλά όλα αυτά στη θεωρία, αλλά καιρός να γίνουμε ρεαλιστές", που μεταφράζονται σε "καλά οι άλλοι, αλλά ας κοιτάξουμε τώρα την πάρτη μας". Διότι ο ρεαλισμός του απελπισμένου ανθρώπου που έρχεται εδώ γιατί το εκεί δεν παλεύεται, πολύ απλά δε μας αφορά. Μας αφορά μόνο το πώς θα γίνει ο δικός μας κόσμος να απεμπλακεί από το δικό του. Ούτε ο πόνος της οικογένειας ενός μικρού κοριτσιού που σκοτώθηκε για το τίποτα μας πολυκαίει, γιατί η οικογένεια είναι ρομά, άρα δεν είναι "δικοί μας". Όχι άλλο από δαύτα, σας παρακαλώ. Δεν πάμε πουθενά έτσι.

On a side note, στο εν δυνάμει αυτιστικό προσωπικό μου σύμπαν, πρώτη είδηση είναι τα λεγόμενα new year's resolutions, εδώ (γιατί δε μου 'φτανε αυτό το blog, πάω και στα ξένα και γράφω).

Υ.Γ. Έκλεισε και το Δίφωνο. Μα τι καλά που μας μπήκε η χρονιά.

4 σχόλια:

Αιθέρια είπε...

Πέφτουν τα προπύργια σιγά σιγά...
Εμείς και εμείς πια...
http://e-difono.blogspot.com/

Κωνσταντίνος Καντακουζηνός είπε...

Ήτο γραφτόν να σας επισκεφθώ για πρώτην φοράν σήμερον, που είναι η εορτή της Τατιανής.
Να την χαιρόμαστε!

Ανώνυμος είπε...

Η Τατιανα που κολλαει;
Παντως δεν πιστευω οτι υπαρχει η αδιαφορια αυτη που λες προς αυτο τον κοσμο, ειδικα σε τετοιες περιπτωσεις υπαρχει ευαισθητοποιηση.
Παντως το διφωνο διαβασα οτι θα ξανανοιξει.Τα μουσικα sites δε σε καλυπτουν;

Αιθεροβάμων είπε...

@anisixos

Απλώς, την ίδια μέρα έπεσα διαδοχικά σε μια σειρά από επιεικώς κακεντρεχή σχόλια αναγνωστών των Νέων τα οποία εν ολίγοις κόντευαν να πουν ότι το κοριτσάκι φταίει που σκοτώθηκε, και ακολούθως στη φίλτατη Τατιάνα η οποία φώναξε τον Άδωνη στην εκπομπή της να...συζητήσουν για το τείχος! Ε έπαθα overdose.

Το Δίφωνο, άσχετα με το αν "αρκεί" από μόνο του ή όχι, έχει υπάρξει ένα έντυπο-ορόσημο. Τα τελευταία ιδίως χρόνια, δε μπορώ να πω ότι το αγόραζα τακτικά, πλην όμως ήταν από τις περιπτώσεις που "χαιρόμουν που υπάρχει" (φυσικά, αν όλο το εν δυνάμει αναγνωστικό κοινό του σκεφτόταν σαν εμένα, μπορώ να καταλάβω γιατί έκλεισε!). Δεν ήταν τέλειο, αλλά ήταν μάλλον το μόνο περιοδικό που μιλούσε για μια μουσική σκηνή που ο περισσότερος τύπος προσπερνά.

@Κατακουζηνέ θαυμάζω το άψογό σας timing! Απολογούμαι για τα δικά μου ελλειπή bloggo-αντανακλαστικά. :D

/* Script for Google Analytics ------------------------------*/